Van de tropische Filipijnen via Beijing naar huis
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle en Lenny
01 December 2013 | China, Peking
Lieve allemaal,
Het is inmiddels 9 maanden geleden dat we terug zijn gekomen en in de tussen tijd zijn we weer helemaal gewend geraakt aan het werken en de dagelijkse sleur. Om de een of andere reden hebben we het laatste verhaal elke keer niet geschreven en op de site gezet. Waarschijnlijk omdat we vooral verlangde om naar huis te gaan toen we in de Filipijnen waren en toen we eenmaal thuis waren weer in die dagelijkse dingen terecht kwamen. Op het moment dat we in de Filipijnen waren wilden we hier zijn, maar steeds vaker verlangen we terug naar het onbezorgde en natuurlijk…. De hele dag doen en laten wat je wilt, want dat is echt heerlijk!
De reis van de Filipijnen naar Beijing ging eigenlijk best snel. Dinsdag 5 maart moesten we heel vroeg op… om 02.45 uur ging de wekker, na een wel erg korte nacht. Even douchen en toen de taxi in naar het vliegveld, het was al erg druk op de weg. Inchecken was zo gedaan en toen wachten… De vlucht vertrok om 06.30 uur en na een tocht van 4.30 uur kwamen we aan in Beijing. De tassen hadden we al voordat we het wisten en toen op zoek naar een taxi die ons naar het hotel kon brengen. Dat was nog een hele zoektocht! De eerste 2 mensen die ons wilde wegbrengen vroegen woeker prijzen, maar we waren inmiddels volleerd in de “oplichterij” van de eerste mensen die we tegen kwamen in de reis. Onze laatste stop was de gemeterde taxi en na een uurtje rijden en EUR 10,- verder kwamen we aan bij Novotel Beijing Peace. Heerlijk ruime kamers, fitnesszaal, sauna en een zwembad wat 10 graden te koud is! :-S
Eerst hebben we onszelf opgefrist en toen zijn we naar Wangfujing Shoppingstreet gelopen, daar is ook de nightmarket waar we 2 jaar geleden zijn geweest aan het begin van onze lange reis van 6 maanden… Toen liepen we daar samen met Yosta, Victor, Babette en Cor en nu samen met Raymond.
Na de markt te hebben gezien, zijn we naar de metro gegaan, zonder kaart van de stad of van de metro. We werden door een hele lieve vrouw geholpen en daardoor hebben we het in 1 keer gevonden, er was blijkbaar in 1,5 jaar tijd een hele metrolijn bijgekomen en die moesten we hebben om bij South Luogo Alley uit te komen! Daardoor hoefden we een stuk minder ver te lopen dan 2 jaar geleden.
Het voelde heerlijk om hier weer te lopen, echt weer even genieten, al is het wel wat kouder dan toen, namelijk maar 14 graden. Ons leuke hotel van 2 jaar geleden was nu een Youth Hostel geworden en zag er hip en modern uit. Sommige tentje waren weg en sommige waren er nog wel. Zoals het heerlijke restaurantje schuin tegenover ons hotel… :-D Daar hebben we natuurlijk een paar keer gegeten.
Er zijn in 2 jaar tijd veel dingen veranderd en je ziet dat China meer toeristen wil gaan trekken. Er rijden veel elektrische bussen, het wegennetwerk is daardoor sterk verbeterd. Er is een nieuwe metrolijn gekomen en ze zijn nog steeds aan het werk om meer metrolijnen te verwezenlijken. Ook zijn de leuke kleine winkeltjes verdwenen en die hebben plaatsgemaakt voor mega hippe winkels. (persoonlijk vinden we dat heel erg jammer, omdat de Chinese sfeer daarmee ook verdwijnt) Maar ondanks dat ze meer toeristen willen trekken, willen veel taxichauffeurs toch niet voor je stoppen. :-(
Wat hebben we allemaal gedaan in Beijing:
Eindelijk de souvenirs gekocht die ik 2 jaar geleden wilde kopen, maar het toen maar niet deed. 2 rode draakjes voor geluk! Dit winkeltje was niet vervangen door iets hips! Gelukkig!
De drum & bell towers gezien (beide towers zijn in 1420 gebouwd om de tijd aan te kondigen, de drum tower geeft de tijd ’s nachts aan en de bell tower geeft de tijd overdag aan) vanaf de Houhai Lake Area, een prachtig meer met allemaal theehuisjes eromheen. Voor een bakje thee vragen ze wel EUR 7,-… Uiteindelijk vonden we een heel leuk restaurantje met een prachtig uitzicht over de daken van de bekende “hutongs”.
De eerste avond werden we aangesproken door twee Chinese meiden. De een was net klaar met werken en de ander studeerde nog, ze wilde graag wat met ons drinken om hun Engels wat bij te spijkeren en ons te “leren kennen”. (LET OP: doe dit nooit!!! Een gewaarschuwd mens telt voor twee)
Wij dachten… waarom niet? Gezellig, we hebben al veel verschillende mensen leren kennen in de Filipijnen, dus waarom niet ook nog in China. Al met al was het een gezellige avond, na een paar drankjes wilden ze graag rode wijn met ons drinken, wij zijn geen rode wijn drinkers, maar omdat het “traditie” in China is om nieuwe vriendschappen te vieren, deden we mee. Een glas voor ons, de rode wijn smaakte Raymond goed, dus hij dronk gezellig door met de twee dames. Eind van de avond kregen we de rekening gepresenteerd EUR 500,-… :-S zoveel geld hadden we niet eens bij ons. En hoe kon het dat de rekening zo hoog was. Een glas rode wijn was bijna EUR 25,-. Dus ja als er doorgedronken wordt…. Dan is de rekening hoog. De rekening hebben we door 5’en gedeeld, want dat doe je als je met z’n allen wat gaat drinken, wel wat te veel betaald voor hetgeen we hebben genuttigd, maar het is zoals het is. Een van de meiden had niet genoeg cash bij zich en wilde voor EUR 50,- niet haar creditcard aanbreken, of wij dat niet even konden betalen voor haar. Toen zijn we weggelopen. Dezelfde avond zaten we nog in dubio of we nou opgelicht waren of niet, maar de avond daarna gaf uitsluitsel! We waren aan het pinnen en toen kwam er een dame op ons af, ze deed erg aardig en wilde wat met ons drinken om ons beter te leren kennen en dan wel in de tent waar we gister ook waren geweest. Dus wij zeiden gelijk: om lekker rode wijn te drinken voor nieuwe vriendschappen. Toen vond ze ons "Fucking Dutch People" en liep boos weg. Dus voor wie ooit naar Beijing gaat, ze willen geen vriendschap maar je veel laten drinken zodat hun restaurant veel geld verdiend.
Op onze tweede dag zijn we naar Tian’an Men Square gegaan. ’s Werelds grootste plein. Het duurde een eeuwigheid voordat we erop kwamen, want iedereen die het plein op wilde gaan werd gefouilleerd en de tassen werden gecontroleerd, maar het was super leuk er weer te zijn en over het plein te lopen. Vanaf Tian’an Men Square hadden we een prachtig uitzicht over de verboden stad en daar zijn we dan ook naartoe gegaan. De Verboden Stad is gebouwd tussen 1406 en 1420 door 1 miljoen werkers. Alle gebouwen zijn zowel in de Qing als de Ming dynasty gebruikt. De Verboden Stad was het huis van de emperor en zijn huishouden tot 1924. Het is prachtig om zoveel mooie en grootse gebouwen te zien. Hoe zou het hier vroeger gegaan zijn? Iets om over na te denken en nooit te weten te komen.
Na deze heerlijke dag van cultuur zijn we gaan eten bij Luogu Drum & Gong fusion Restaurant, daar hebben we 2 jaar geleden met z’n zessen geregeld gegeten!
De derde dag zijn we naar de Chinese Muur bij Badaling gegaan, ongeveer 75 kilometer ten noordoosten van Beijing. We gingen met een privé chauffeur en de rit erheen duurde 1 uur. De rit was super leuk, we reden door kleine dorpjes en af en toe lag er nog ergens sneeuw… Badaling is al meer dan een halve eeuw geleden volledig gerestaureerd, zodat de muur die je te zien krijgt eruit ziet zoals de muur eruit zag toen hij gebouwd werd rond 1500 in de Ming Dynasty. We zijn de Chinese Muur opgegaan door middel van de kabelbaan. Een geweldig spannende ervaring… Zo hoog boven de grond en het uitzicht wat verbluffend mooi! Boven op de Muur was het zowaar warm! en we hebben heerlijk rond gelopen en genoten van de schitterende omgeving, de Chinese Muur die over de bergen in de verte verdwijnt. Nu was de omgeving dor en kaal in plaats van zo groen als 2 jaar geleden, maar daardoor niet minder mooi.
De Chinese Muur of Grote Muur is een uit aarde en stenen opgetrokken verdedigingswal in het noorden van China. De 6.259 kilometer lange verdedigingswal moest het Chinese Keizerrijk beschermen tegen vijandelijke nomadische ruitervolkeren (Mongolen, Dzjengis Khan en Mantsjoes) en strekt zich uit van Shanhaiguan bij Bo Hai (300 km ten oosten van Beijing) tot Lop Nur in het zuidoostelijk deel van de regio Sinkiang.
De gehele verdedigingslinie, inclusief verdedigingsgroeven en natuurlijke grenzen (rivieren, heuvels en bergen), heeft een lengte van 8.850 kilometer.
De Chinese Muur werd aangelegd als verdedingswerk tegen rondtrekkende invasielegers vanuit het noorden. De eerste bouwsels (vanaf circa 200 v Chr. door de Qing-dynastie) waren aarden en lemen verhogingen, uiteindelijk kwamen de stenen en werden er wachttorens gebouwd. Onder zeer slechte omstandigheden werkten meer dan een half miljoen arbeiders aan de Muur. Men beweert zelfs dat voor elke meter een man is gestorven en dat deze in de muur begraven werden. Tijdens de Ming-dynastie werden de muren verlengd en losse stukken muur met elkaar verbonden tot het enorme bouwwerk dat we nu nog kennen.
's Avonds zijn we met de taxi naar het Dadong Beijing Roast Duck Restaurant gegaan, we moesten wel een uurtje wachten, maar toen we eenmaal de pekingeend geserveerd kregen, waren we het wachten alweer vergeten. Heerlijk gegeten en echt genoten en daarnaast even herinneringen opgehaald van 2 jaar geleden. Na de pekingeend zijn we toch nog even the nightmarket opgegaan, altijd leuk om over de mega drukke en oooohzo toeristische markt te lopen. Wel zielig al die beestjes op die stokjes. Lenny bestelde een spies met snake, maar omdat Raymond niet zo goed Engels spreekt/verstaat, had hij dit helemaal niet door. Hij dacht dat hij gewoon iets van biefstuk ofzo op z'n spies had... Hij vond het zelfs hartstikke lekker! Geweldig om de verbazing te zien toen hij erachter kwam dat het slang was. De jongens vonden het lekker, maar hadden zoiets toch nog nooit eerder geproefd. Bijzonder!
De laatste dag zijn we met de metro naar het zomerpaleis gegaan en dat was een hele belevenis. Het Zomerpaleis ligt namelijk een stukje (+/- 1 uur met de metro) uit het centrum en tja… Het was zoals gewoonlijk mega druk in de metro, hutjemutje kan je beter zeggen. Op zo'n moment moet ik altijd wel lachen, Len en ik zijn het wel gewend, maar Raymond nog niet en dan spreekt zijn gezicht boekdelen! Natuurlijk zijn we weer "opgelicht" bij de entree, want ze verkochten ons een ticket voor een extra museum, daar kwamen we achteraf pas achter en uiteindelijk wilden we alleen maar het Zomerpaleis in. Natuurlijk stom van ons, want tja… Waarom kunnen wij ook geen Chinees?!?!?!!
De dag ging eigenlijk vlot voorbij, het zonnetje scheen lekker (was overigens maar 16 graden) en op het giga meer lag nog ijs. Het Zomerpaleis is 70.000 m2 groot en is aangelegd rond een groot meer, het Kunming-meer (de aarde van de uitgraving werd gebruikt voor het aanleggen van de grote Langleven-heuvel in het park) en bestaat uit allerlei rijk versierde en goed bewaarde paviljoenen, galerijen, woningen en tempels.
Deze plek was van oudsher een buitenverblijf van enkele keizers, maar de huidige gebouwen dateren uit de tijd van de Qing-dynastie, ze waren van Cixi de keizerin-weduwe. Zij liet aan het eind van de 19de eeuw het hele complex uitbouwen en verbleef hier grotendeels zelf tijdens de laatste jaren van het keizerrijk.
Op de laatste avond hebben we heerlijk roomservice besteld, even decadent doen voordat we weer terug naar Nederland zouden gaan.
Toch elke keer als we een tijdje naar het buitenland zijn geweest, blijkt dat de reis achteraf nog leuker was dan we in eerste instantie voelden/mee maakten! De reis was super leuk! Ondanks dat 3 personen een lastig aantal is, want je moet toch altijd 2 slaapkamers vinden. (wat eigenlijk altijd wel een probleem was) Maar juist om deze reden maak je te gekke en uiterst bizarre dingen mee! En ja als je dan weer helemaal gewend bent aan het dagelijkse leven, dan verlang je toch wel eens terug naar het paradijselijke witte zandstrand, een heerlijk warme zee en de bloed hete zon schijnend op je gezicht. (die hier in Nederland over het algemeen niet veel z'n gezicht laat zien, behalve afgelopen zomer dan…)
We vonden het super om in de Filipijnen te zijn geweest en daarna nog even (terug in de tijd) naar Beijing! Toch is het altijd weer: 'zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.' We zijn blij met alles wat we hebben gezien, gedaan, gevoeld, geroken en geproefd, maar nu genieten we van Nederland. Volgende keer wellicht weer een ander land of toch de Filipijnen…?
Bedankt voor het lezen van onze verhalen en de leuke reacties die we hebben gehad!
Liefs, Lenny & Michelle
Het is inmiddels 9 maanden geleden dat we terug zijn gekomen en in de tussen tijd zijn we weer helemaal gewend geraakt aan het werken en de dagelijkse sleur. Om de een of andere reden hebben we het laatste verhaal elke keer niet geschreven en op de site gezet. Waarschijnlijk omdat we vooral verlangde om naar huis te gaan toen we in de Filipijnen waren en toen we eenmaal thuis waren weer in die dagelijkse dingen terecht kwamen. Op het moment dat we in de Filipijnen waren wilden we hier zijn, maar steeds vaker verlangen we terug naar het onbezorgde en natuurlijk…. De hele dag doen en laten wat je wilt, want dat is echt heerlijk!
De reis van de Filipijnen naar Beijing ging eigenlijk best snel. Dinsdag 5 maart moesten we heel vroeg op… om 02.45 uur ging de wekker, na een wel erg korte nacht. Even douchen en toen de taxi in naar het vliegveld, het was al erg druk op de weg. Inchecken was zo gedaan en toen wachten… De vlucht vertrok om 06.30 uur en na een tocht van 4.30 uur kwamen we aan in Beijing. De tassen hadden we al voordat we het wisten en toen op zoek naar een taxi die ons naar het hotel kon brengen. Dat was nog een hele zoektocht! De eerste 2 mensen die ons wilde wegbrengen vroegen woeker prijzen, maar we waren inmiddels volleerd in de “oplichterij” van de eerste mensen die we tegen kwamen in de reis. Onze laatste stop was de gemeterde taxi en na een uurtje rijden en EUR 10,- verder kwamen we aan bij Novotel Beijing Peace. Heerlijk ruime kamers, fitnesszaal, sauna en een zwembad wat 10 graden te koud is! :-S
Eerst hebben we onszelf opgefrist en toen zijn we naar Wangfujing Shoppingstreet gelopen, daar is ook de nightmarket waar we 2 jaar geleden zijn geweest aan het begin van onze lange reis van 6 maanden… Toen liepen we daar samen met Yosta, Victor, Babette en Cor en nu samen met Raymond.
Na de markt te hebben gezien, zijn we naar de metro gegaan, zonder kaart van de stad of van de metro. We werden door een hele lieve vrouw geholpen en daardoor hebben we het in 1 keer gevonden, er was blijkbaar in 1,5 jaar tijd een hele metrolijn bijgekomen en die moesten we hebben om bij South Luogo Alley uit te komen! Daardoor hoefden we een stuk minder ver te lopen dan 2 jaar geleden.
Het voelde heerlijk om hier weer te lopen, echt weer even genieten, al is het wel wat kouder dan toen, namelijk maar 14 graden. Ons leuke hotel van 2 jaar geleden was nu een Youth Hostel geworden en zag er hip en modern uit. Sommige tentje waren weg en sommige waren er nog wel. Zoals het heerlijke restaurantje schuin tegenover ons hotel… :-D Daar hebben we natuurlijk een paar keer gegeten.
Er zijn in 2 jaar tijd veel dingen veranderd en je ziet dat China meer toeristen wil gaan trekken. Er rijden veel elektrische bussen, het wegennetwerk is daardoor sterk verbeterd. Er is een nieuwe metrolijn gekomen en ze zijn nog steeds aan het werk om meer metrolijnen te verwezenlijken. Ook zijn de leuke kleine winkeltjes verdwenen en die hebben plaatsgemaakt voor mega hippe winkels. (persoonlijk vinden we dat heel erg jammer, omdat de Chinese sfeer daarmee ook verdwijnt) Maar ondanks dat ze meer toeristen willen trekken, willen veel taxichauffeurs toch niet voor je stoppen. :-(
Wat hebben we allemaal gedaan in Beijing:
Eindelijk de souvenirs gekocht die ik 2 jaar geleden wilde kopen, maar het toen maar niet deed. 2 rode draakjes voor geluk! Dit winkeltje was niet vervangen door iets hips! Gelukkig!
De drum & bell towers gezien (beide towers zijn in 1420 gebouwd om de tijd aan te kondigen, de drum tower geeft de tijd ’s nachts aan en de bell tower geeft de tijd overdag aan) vanaf de Houhai Lake Area, een prachtig meer met allemaal theehuisjes eromheen. Voor een bakje thee vragen ze wel EUR 7,-… Uiteindelijk vonden we een heel leuk restaurantje met een prachtig uitzicht over de daken van de bekende “hutongs”.
De eerste avond werden we aangesproken door twee Chinese meiden. De een was net klaar met werken en de ander studeerde nog, ze wilde graag wat met ons drinken om hun Engels wat bij te spijkeren en ons te “leren kennen”. (LET OP: doe dit nooit!!! Een gewaarschuwd mens telt voor twee)
Wij dachten… waarom niet? Gezellig, we hebben al veel verschillende mensen leren kennen in de Filipijnen, dus waarom niet ook nog in China. Al met al was het een gezellige avond, na een paar drankjes wilden ze graag rode wijn met ons drinken, wij zijn geen rode wijn drinkers, maar omdat het “traditie” in China is om nieuwe vriendschappen te vieren, deden we mee. Een glas voor ons, de rode wijn smaakte Raymond goed, dus hij dronk gezellig door met de twee dames. Eind van de avond kregen we de rekening gepresenteerd EUR 500,-… :-S zoveel geld hadden we niet eens bij ons. En hoe kon het dat de rekening zo hoog was. Een glas rode wijn was bijna EUR 25,-. Dus ja als er doorgedronken wordt…. Dan is de rekening hoog. De rekening hebben we door 5’en gedeeld, want dat doe je als je met z’n allen wat gaat drinken, wel wat te veel betaald voor hetgeen we hebben genuttigd, maar het is zoals het is. Een van de meiden had niet genoeg cash bij zich en wilde voor EUR 50,- niet haar creditcard aanbreken, of wij dat niet even konden betalen voor haar. Toen zijn we weggelopen. Dezelfde avond zaten we nog in dubio of we nou opgelicht waren of niet, maar de avond daarna gaf uitsluitsel! We waren aan het pinnen en toen kwam er een dame op ons af, ze deed erg aardig en wilde wat met ons drinken om ons beter te leren kennen en dan wel in de tent waar we gister ook waren geweest. Dus wij zeiden gelijk: om lekker rode wijn te drinken voor nieuwe vriendschappen. Toen vond ze ons "Fucking Dutch People" en liep boos weg. Dus voor wie ooit naar Beijing gaat, ze willen geen vriendschap maar je veel laten drinken zodat hun restaurant veel geld verdiend.
Op onze tweede dag zijn we naar Tian’an Men Square gegaan. ’s Werelds grootste plein. Het duurde een eeuwigheid voordat we erop kwamen, want iedereen die het plein op wilde gaan werd gefouilleerd en de tassen werden gecontroleerd, maar het was super leuk er weer te zijn en over het plein te lopen. Vanaf Tian’an Men Square hadden we een prachtig uitzicht over de verboden stad en daar zijn we dan ook naartoe gegaan. De Verboden Stad is gebouwd tussen 1406 en 1420 door 1 miljoen werkers. Alle gebouwen zijn zowel in de Qing als de Ming dynasty gebruikt. De Verboden Stad was het huis van de emperor en zijn huishouden tot 1924. Het is prachtig om zoveel mooie en grootse gebouwen te zien. Hoe zou het hier vroeger gegaan zijn? Iets om over na te denken en nooit te weten te komen.
Na deze heerlijke dag van cultuur zijn we gaan eten bij Luogu Drum & Gong fusion Restaurant, daar hebben we 2 jaar geleden met z’n zessen geregeld gegeten!
De derde dag zijn we naar de Chinese Muur bij Badaling gegaan, ongeveer 75 kilometer ten noordoosten van Beijing. We gingen met een privé chauffeur en de rit erheen duurde 1 uur. De rit was super leuk, we reden door kleine dorpjes en af en toe lag er nog ergens sneeuw… Badaling is al meer dan een halve eeuw geleden volledig gerestaureerd, zodat de muur die je te zien krijgt eruit ziet zoals de muur eruit zag toen hij gebouwd werd rond 1500 in de Ming Dynasty. We zijn de Chinese Muur opgegaan door middel van de kabelbaan. Een geweldig spannende ervaring… Zo hoog boven de grond en het uitzicht wat verbluffend mooi! Boven op de Muur was het zowaar warm! en we hebben heerlijk rond gelopen en genoten van de schitterende omgeving, de Chinese Muur die over de bergen in de verte verdwijnt. Nu was de omgeving dor en kaal in plaats van zo groen als 2 jaar geleden, maar daardoor niet minder mooi.
De Chinese Muur of Grote Muur is een uit aarde en stenen opgetrokken verdedigingswal in het noorden van China. De 6.259 kilometer lange verdedigingswal moest het Chinese Keizerrijk beschermen tegen vijandelijke nomadische ruitervolkeren (Mongolen, Dzjengis Khan en Mantsjoes) en strekt zich uit van Shanhaiguan bij Bo Hai (300 km ten oosten van Beijing) tot Lop Nur in het zuidoostelijk deel van de regio Sinkiang.
De gehele verdedigingslinie, inclusief verdedigingsgroeven en natuurlijke grenzen (rivieren, heuvels en bergen), heeft een lengte van 8.850 kilometer.
De Chinese Muur werd aangelegd als verdedingswerk tegen rondtrekkende invasielegers vanuit het noorden. De eerste bouwsels (vanaf circa 200 v Chr. door de Qing-dynastie) waren aarden en lemen verhogingen, uiteindelijk kwamen de stenen en werden er wachttorens gebouwd. Onder zeer slechte omstandigheden werkten meer dan een half miljoen arbeiders aan de Muur. Men beweert zelfs dat voor elke meter een man is gestorven en dat deze in de muur begraven werden. Tijdens de Ming-dynastie werden de muren verlengd en losse stukken muur met elkaar verbonden tot het enorme bouwwerk dat we nu nog kennen.
's Avonds zijn we met de taxi naar het Dadong Beijing Roast Duck Restaurant gegaan, we moesten wel een uurtje wachten, maar toen we eenmaal de pekingeend geserveerd kregen, waren we het wachten alweer vergeten. Heerlijk gegeten en echt genoten en daarnaast even herinneringen opgehaald van 2 jaar geleden. Na de pekingeend zijn we toch nog even the nightmarket opgegaan, altijd leuk om over de mega drukke en oooohzo toeristische markt te lopen. Wel zielig al die beestjes op die stokjes. Lenny bestelde een spies met snake, maar omdat Raymond niet zo goed Engels spreekt/verstaat, had hij dit helemaal niet door. Hij dacht dat hij gewoon iets van biefstuk ofzo op z'n spies had... Hij vond het zelfs hartstikke lekker! Geweldig om de verbazing te zien toen hij erachter kwam dat het slang was. De jongens vonden het lekker, maar hadden zoiets toch nog nooit eerder geproefd. Bijzonder!
De laatste dag zijn we met de metro naar het zomerpaleis gegaan en dat was een hele belevenis. Het Zomerpaleis ligt namelijk een stukje (+/- 1 uur met de metro) uit het centrum en tja… Het was zoals gewoonlijk mega druk in de metro, hutjemutje kan je beter zeggen. Op zo'n moment moet ik altijd wel lachen, Len en ik zijn het wel gewend, maar Raymond nog niet en dan spreekt zijn gezicht boekdelen! Natuurlijk zijn we weer "opgelicht" bij de entree, want ze verkochten ons een ticket voor een extra museum, daar kwamen we achteraf pas achter en uiteindelijk wilden we alleen maar het Zomerpaleis in. Natuurlijk stom van ons, want tja… Waarom kunnen wij ook geen Chinees?!?!?!!
De dag ging eigenlijk vlot voorbij, het zonnetje scheen lekker (was overigens maar 16 graden) en op het giga meer lag nog ijs. Het Zomerpaleis is 70.000 m2 groot en is aangelegd rond een groot meer, het Kunming-meer (de aarde van de uitgraving werd gebruikt voor het aanleggen van de grote Langleven-heuvel in het park) en bestaat uit allerlei rijk versierde en goed bewaarde paviljoenen, galerijen, woningen en tempels.
Deze plek was van oudsher een buitenverblijf van enkele keizers, maar de huidige gebouwen dateren uit de tijd van de Qing-dynastie, ze waren van Cixi de keizerin-weduwe. Zij liet aan het eind van de 19de eeuw het hele complex uitbouwen en verbleef hier grotendeels zelf tijdens de laatste jaren van het keizerrijk.
Op de laatste avond hebben we heerlijk roomservice besteld, even decadent doen voordat we weer terug naar Nederland zouden gaan.
Toch elke keer als we een tijdje naar het buitenland zijn geweest, blijkt dat de reis achteraf nog leuker was dan we in eerste instantie voelden/mee maakten! De reis was super leuk! Ondanks dat 3 personen een lastig aantal is, want je moet toch altijd 2 slaapkamers vinden. (wat eigenlijk altijd wel een probleem was) Maar juist om deze reden maak je te gekke en uiterst bizarre dingen mee! En ja als je dan weer helemaal gewend bent aan het dagelijkse leven, dan verlang je toch wel eens terug naar het paradijselijke witte zandstrand, een heerlijk warme zee en de bloed hete zon schijnend op je gezicht. (die hier in Nederland over het algemeen niet veel z'n gezicht laat zien, behalve afgelopen zomer dan…)
We vonden het super om in de Filipijnen te zijn geweest en daarna nog even (terug in de tijd) naar Beijing! Toch is het altijd weer: 'zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.' We zijn blij met alles wat we hebben gezien, gedaan, gevoeld, geroken en geproefd, maar nu genieten we van Nederland. Volgende keer wellicht weer een ander land of toch de Filipijnen…?
Bedankt voor het lezen van onze verhalen en de leuke reacties die we hebben gehad!
Liefs, Lenny & Michelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
